Bu çalışmada, Uluslararası Adalet Divanı ve selefinin uluslararası hukukun gelişimine olan etkileri, uluslararası hukukun kaynaklarını esas alan bir yöntemle incelenmiştir. Uluslararası hukukta hiyerarşik bir üst otoritenin bulunmayışı normatif düzen bakımından belirsizliklere yol açmıştır. Uluslararası hukuktaki bu yapısal durum, esasında bir kırılganlık unsuru oluştursa da, Uluslararası Adalet Divanı ve selefi, bahsi geçen normatif belirsizliğin ürünü olarak, kendilerine verilen araçları kullanarak ve emsal kararlar halinde düzenli ve istikrarlı uygulamanın sonucunda, yetkilerinin sınırlarını oluşturan statüleri aşmamaya özen göstererek, ancak bazen sınırları zorlayarak, uluslararası hukuku, özünde yer alan ilkeler konusunda hassas ve ihtiyatlı davranmak suretiyle hem geliştirmiş hem de dönüştürmüşlerdir.(ARKA KAPAKTAN)

 

İÇİNDEKİLER

 

1. Giriş

 

2. Teorik ve Normatif Zemin
2.1. Etkinin Temellendirilmesi
2.1.1. Uluslararası Hukukun Yapısı
2.1.2. Normatif Arka Plan: Divan Statüsü
2.1.3. Teorik Yaklaşımlar
2.2. Etkinin Araçları
2.2.1. Andlaşmaların Yorumlanması
2.2.2. Teamül Hukuku Kurallarının Tespit Edilmesi ve Uygulanması
2.2.3. İkame Kaynak Olarak Hukukun Genel İlkeleri
2.2.4. Hakkaniyetin Yeri
2.2.5. Emsal Karar Müessesesi
2.2.6. Divan Kararlarında "Genel Uluslararası Hukuk" Kavramı
2.2.7. Kurallar Arasında Hiyerarşi Meselesi

 

3. Divan'ın Uluslararası Hukuka Etkisinin Görünümleri
3.1. Yorumlayıcı Etki
3.1.1. Genel Açıklamalar
3.1.2. Egemenlikle İlişkili Meselelerde İhtiyatlı Yaklaşım
3.1.3. Kuralların Yorumlanmasında Tedrici Yaklaşım
3.1.4. Usule İlişkin Meselelerde Etkililik ve Kesinlik Yaklaşımı
3.2. Tamamlayıcı Etki
3.2.1. Genel Açıklamalar
3.2.2. Genel Kabul Görmüş Bir Kuralın Yokluğunda Tamamlayıcı Yaklaşım
3.2.3. Uluslararası Hukuk Alanında Ortaya Çıkan İlkeler ve Kurallar
3.2.4. İç Hukuklardan Aktarılan Genel Hukuk İlkeleri

 

4. Sonuç

 

KAYNAKÇA